Other
Horror
95 minuten
Regisseur
David Moreau
Schrijver
David Moreau
Scenario
Jon Goldman
Cast
Olga Kurylenko als Alice
Jean Schatz als Het Beest
Lola Bonaventure als Alice, 17 jaar oud
Jacqueline Ghaye als Elena, 64 jaar oud
Sasha Nugent als Jongen met masker
Philip Schurer als Charlie
De Franse genreregisseur David Moreau heeft grote dingen bereikt met beperkte locaties, zoals in zijn uitstekende “Ils” (ook bekend als “Them” in de Verenigde Staten), en met buitensporige concepten, zoals in het vorig jaar indrukwekkende “MadS.” Het blijkt echter dat het combineren van beide—één enkele setting met een gek idee—meer problemen oplevert voor de getalenteerde maker. “OTHER,” dat vandaag in première gaat op Shudder, blijkt een drastische misstap te zijn.
Dat ligt nauwelijks aan zijn onbevreesde hoofdrolspeelster, in wat in feite een one-woman show is, maar Moreau lijkt niet te weten welk verhaal hij hier probeert te vertellen of wat de beste manier is om het te vertellen. Het is een rommelige film die frustratie oproept in plaats van angst, en zijn knipogen naar commentaar op genderrollen en de noodzaak om mooi te worden en te blijven, voelen oppervlakkig en oneerlijk aan.
“OTHER” opent met een huiveringwekkende scène van een gemaskerde figuur die rondsluipt op het terrein van een koud landgoed waar duidelijk een alarm afgaat. Is zij de indringer of de aangevallene? Al snel komen we te weten dat zij de inmiddels overleden moeder is van een vrouw genaamd Alice (Olga Kurylenko), met wie zij vervreemd was. Alice keert naar huis terug en ontdekt dat haar moeder bruut vermoord is door “iets” en dat haar huis praktisch is omgebouwd tot een soort overheidsbasis, met overal bewakingssystemen.
Waar was moeder zo bang voor?
Was het wat haar heeft gedood?
En moet Alice daar ook bang voor zijn?
Terwijl Alice probeert te achterhalen wat er precies aan de hand is, bekijkt ze VHS-opnamen uit haar jeugd en krijgt ze flashbacks van wat duidelijk een gewelddadige opvoeding was. Overal zijn er herinneringen aan de wreedheid van Alice’ jeugd (zelfs in de soundtrack), en Moreau lijkt iets te willen bereiken dat doet denken aan J-Horror, dat vaak onderzoekt hoe gewelddaden een bovennatuurlijke breuk in de wereld kunnen creëren, waardoor wraakzuchtige demonen achterblijven op plaatsen waar liefde stierf.
Op sommige momenten is “OTHER” ook bijna Lynchiaans in zijn weergave van door trauma veroorzaakte waanzin, wanneer Alice zich begint af te vragen welke herinneringen zij heeft verdrongen en zelfs wat er werkelijk om haar heen is. Het production design van een huis dat eruitziet alsof het nooit een vredige emotie heeft gekend, werkt sterk, maar Moreau lukt het niet om zijn ideeën en inspiratie tot een samenhangende visie te vormen.
Paranoia, verdriet, trauma, misbruik, pijn, genderrollen, zelfs moderne bewakingstechnologie—alles wordt in de stoofpot gegooid die deze film is, zonder veel overweging hoe de ingrediënten met elkaar zouden moeten samenwerken.
Vaak lijkt taal ook een barrière voor Moreau’s visie. De films die in de introductie genoemd worden, zijn beide in het Frans, en het is onbegrijpelijk waarom hij ervoor koos om deze in het Engels te draaien, want het resulteert in dialogen die vaak klinken als ongemakkelijk vertaald.
Kurylenko doet haar best om Alice en de rest van de film te verankeren in iets herkenbaars, maar wanneer alles om haar heen niet echt klinkt of aanvoelt, maakt het eigenlijk niet uit wat er daarna gebeurt. Een relatie tussen Alice en een gedoemde vriend klinkt bijzonder houterig en onecht, wat bijdraagt aan het algemene amateuristische gevoel van het project.
In wezen had “OTHER” een studie van waanzin moeten zijn, het verhaal van een vrouw die gedwongen wordt terug te keren naar een plaats die haar door enorm leed heeft gevormd, en wat zo’n reis kan doen met iemands psyche. Er zijn echter te veel momenten waarop de film van deze focus afdwaalt, zich stortend op ideeën uit andere films in een poging surrealistisch te zijn, wat alleen maar resulteert in vervreemding van wat wel werkt.
Het is een film die te vaak irritant wegvlucht van zijn beste ideeën en iets onechts doet in plaats van, tja, the other.
